(...) Είχε κι αυτός φτάσει στην άκρη. Δεν μπορούσες να του πεις τίποτα πιά. Έρχεται μια στιγμή που'σαι ολομόναχος, όταν φτάνεις στην άκρη όλων όσα μπορούν να σου συμβούν. Είναι η άκρη του κόσμου. Η ίδια η λύπη,η δικιά σου, δεν σου ανταποκρίνεται πια τίποτα, και πρέπει τότε να γυρίσεις πίσω, ανάμεσα στους ανθρώπους, όποιοι κι αν είναι. Δεν κάνεις τον
δύσκολο σ'αυτές τις περιπτώσεις, αφού και για να κλάψεις ακόμα πρέπει να επιστρέψεις εκεί όπου όλα ξαναρχίζουν, πρέπει να γυρίσεις κοντά τους.
(Από το βιβλίο του "Ταξίδι στην άκρη της νύχτας", μτφρ. Σεσίλ Μαργέλλου, εκδ. ΕΣΤΙΑ)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου