(...) Είχε κι αυτός φτάσει στην άκρη. Δεν μπορούσες να του πεις τίποτα πιά. Έρχεται μια στιγμή που'σαι ολομόναχος, όταν φτάνεις στην άκρη όλων όσα μπορούν να σου συμβούν. Είναι η άκρη του κόσμου. Η ίδια η λύπη,η δικιά σου, δεν σου ανταποκρίνεται πια τίποτα, και πρέπει τότε να γυρίσεις πίσω, ανάμεσα στους ανθρώπους, όποιοι κι αν είναι. Δεν κάνεις τον
Κυριακή 26 Ιουνίου 2016
Ο Σελίν για την "άφιξη στην άκρη".
(...) Είχε κι αυτός φτάσει στην άκρη. Δεν μπορούσες να του πεις τίποτα πιά. Έρχεται μια στιγμή που'σαι ολομόναχος, όταν φτάνεις στην άκρη όλων όσα μπορούν να σου συμβούν. Είναι η άκρη του κόσμου. Η ίδια η λύπη,η δικιά σου, δεν σου ανταποκρίνεται πια τίποτα, και πρέπει τότε να γυρίσεις πίσω, ανάμεσα στους ανθρώπους, όποιοι κι αν είναι. Δεν κάνεις τον
Κυριακή 12 Ιουνίου 2016
O Alain de Benoist για τον "τελευταίο άνθρωπο".
Ο "τελευταίος άνθρωπος" είναι αυτός που "ζει πιο πολύ", γιατί είναι αυτός που διακινδυνεύει λιγότερο. Δεν μετρά την αξία της ζωής με την έντασή της (όπως ο Ήρωας) αλλά με τη διάρκειά της. Δεν αναρωτάται τι θα μπορούσε να δώσει στη ζωή (όπως ο Ήρωας), αλλά τι θα μπορούσε να πάρει από αυτήν. Οι "τελευταίοι άνθρωποι" είναι οι "μετριότητες" του Μοντερλάν, οι "παλιάνθρωποι" του Ζαν Πωλ Σάρτρ. Είναι οι "άνθρωποι - πυγμαίοι" προσεκτικοί στο να προφυλαχθούν από κάθε συγκίνηση, να προφυλαχθούν
Κυριακή 5 Ιουνίου 2016
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)