O Arthur Schopenhauer για την πλήξη.

(...) Έτσι η δεύτερη προσπάθεια είναι να ελαφρώσουν το βάρος της ζωής, να το κάνουν ανεπαίσθητο, να σκοτώσουν το χρόνο τους, με άλλα λόγια να γλιτώσουν από την πλήξη. Από τη στιγμή που απαλλάχθηκαν από κάθε ηθική και υλική ταλαιπωρία, από τη στιγμή που έβγαλαν από πάνω τους κάθε άλλο βάρος, τους βλέπουμε να φορτώνονται τον ίδιο τον εαυτό τους και να θεωρούν κέρδος κάθε ώρα που κατάφεραν να περάσουν, παρά το γεγονός ότι στην ουσία αυτή η ώρα αφαιρείται από την ύπαρξή τους, την οποία προσπαθούν με κάθε τρόπο να παρατείνουν.

Μακάβρια Δειλινά