Κυριακή 5 Ιουνίου 2016

Ο Arthur Schopenhauer για τον θάνατο.

Ο θάνατος είναι το οδυνηρό λύσιμο του κόμπου που σχηματίστηκε από τη γέννηση με την ηδονή. Είναι η βίαιη καταστροφή του θεμελιώδους λάθους του είναι. Η έξοδος από τη μεγάλη πλάνη της ζωής. (...)

 (...) Το τέλος κάθε ζωτικής δραστηριότητας φαίνεται να είναι μια θαυμάσια ανακούφιση για τη δύναμη που τη συντηρεί: αυτό ακριβώς εξηγεί ίσως την έκφραση γλυκιάς γαλήνης που απλώνεται στο πρόσωπο των πολλών νεκρών.



4 σχόλια:

  1. Ενδιαφέρουσα θέση. Εσύ ως Εθνικοσοσιαλιστής και αποκρυφιστής πιστεύεις ότι με τον θάνατο η ψυχή επανενώνεται με τον Θεό και έτσι αναιρείται η Πτώση ή έχεις μία διαφορετική άποψη περί θανάτου; Ρωτώ γιατί με ενδιαφέρουν οι θρησκευτικές πεποιθήσεις των Εθνικοσοσιαλιστών και αποκρυφιστών περί ψυχής.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Εάν θέλεις θα ήθελα να γίνει μία συζήτηση και ανταλλαγή απόψεων στα διάφορα θρησκευτικά πιστεύω.

      Διαγραφή
    2. Το ιστολόγιο παρουσιάζει κυρίως αποφθέγματα/ποιήματα/μικρά κείμενα εν είδει φευγαλέων εικόνων, ανοικτά στην ερμηνεία του εκάστοτε αναγνώστη. Δεν υπάρχει πρόθεση ούτε για κατήχηση ούτε και για δημιουργία οποιουδήποτε «δόγματος».

      Διαγραφή
    3. Θέλουμε ντιμπέι ανάμεσα σε Κωνσταντινουπολίτη και Σκοτεινό,κανονίστε το και ενημερώστε εδώ στα φυλετικά ή στον Κιτσίκη

      Διαγραφή