Ω! Ας χρησιμοποιήσει γρήγορα η Διανόησις όσες δυνάμεις της απέμειναν! Ας λάβει μέρος! Ας αποφασίσει και ας διαλέξει ανάμεσα στον Τοκογλύφο και τον Πρίγκηπα, ανάμεσα στην Οικονομία και το Σπαθί!
(...) Ο Χρυσός, διαιρετός επ' άπειρον, είναι επίσης και μέγας γεννήτωρ διαιρέσεως. Καμιά πατρίδα δεν του αντιστάθηκε. Δεν παραγνωρίζω βέβαια καθόλου τη χρησιμότητα του πλούτου για το άτομο. Το συμφέρον του σκεπτόμενου ανθρώπου μπορεί να είναι η κτήσις μεγάλης ποσότητας χρυσού, αλλά το συμφέρον της σκέψεως είναι
να συνδέεται με μια ελεύθερη πατρίδα, που μόνο η κληρονομική δύναμις του Αίματος μπορεί να διατηρήσει. Όταν, επομένως, ο σκεπόμενος άνθρωπος θα έχει θυσιάσει τις ανέσεις και τις ηδονές, που θα μπορούσε να αγοράσει, στο βωμό της τάξεως και της πατρίδος, όχι μόνο θα φανεί αντάξιος των θεών του, αλλά θα τιμηθεί ενώπιον των άλλων ανθρώπων, εξυψώνοντας το όνομα και την κατάστασή του.
Απο το βιβλίο του "Οι Διανοούμενοι και το Μέλλον" εκδ. Ελεύθερη Σκέψις.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου