Πέραν του Καλού και του Κακού.

(Κείμενο του Συναγωνιστή Οδυσσέα Πατεράκη για το γενέθλιον του Μεγάλου Λευκού Προφήτη. 126η επέτειος.)

Και στον Ιούδα ακόμη, λόγους αναθεωρητικά επαινετικούς αφιέρωσαν κι' ως συγγραφέα ευαγγελίου απόκρυφου τον ανάγνωσαν, και τα τριάκοντα της προδοσίας αργύρια ανήγαγαν σε ευγενή κατά βάθος σκοπό. Ακόμη και τον Κεμάλ Αττατούρκ, θέλησαν ν' αποκαταστήσουν αμνήμονες γιαλαντζί τοπικάρχες και σφαγέων του έθνους σουλτάνων, πολυθρονιάζονται ν' απολαύσουν τον βίο, εκάστην εσπέραν, προ της τηλοψίας, οι χατζη - "έλληνες". Και μόνον Εκείνου το όνομα δεν τολμούν να προφέρουν ακόμη, χωρίς να ξεστομίσουν κατάρες στη μνήμη Του. Οι μνήμες θα πουν
του πολέμου... Μπούρδες..! Η ανημποριά να κοιτάξουν τον Ήλιο κατάματα είναι... Δηλαδή να κοιτάξουν το Είναι κατάματα. Να αρθούν υπεράνω της "κριτικής ανάλυσης" του κοσμικού πεπρωμένου, του μη επιδεχομένου ηθικοποίησιν. Και με βλέμμα απλανές ν' ατενίσουν το σύμπαν και, πέραν του καλού και του κακού, της Α-λήθειας απλά να βιώσουν το μήνυμα, μέσ' απ' το σάλπισμα του ατέρμονος γυρισμού ΕΚΕΙΝΟΥ... Του ενσαρκωμένου στον Άνδρα που πριν εκατόν είκοσι έξι γήινα χρόνια, γεννήθηκε...