Λίγο πριν την κατάρρευση

(ή Η Ματωμένη Θεά του Βορρά)


Λίγο πριν την κατάρρευση
Φυσάει την ανάσα της σαν παγωμένος βοριάς.
Τελευταία πνοή στο σκονισμένα μου βιβλία
Για να μελετήσω ξανά τις συμφορές
Των ευγενικών ψυχών.
Προτροπή που θροΐζουν τα φύλλα της λεύκας
Στον έρημο δρόμο.
Θα επιστρέψει.
Θα χτίσει ξανά τον ναό της.
Κι εμείς θα προσκυνήσουμε
Ικετεύοντας να μεταλάβουμε
Το αγιασμένο αίμα των ημερών της.