Ο Jose Antonio Primo de Rivera για τον αντικομματικό χαρακτήρα του Κινήματος.

Το σημερινό κίνημα που δεν είναι κόμμα αλλά αντίθετα θα μπορούσαμε να το ονομάσουμε αντικόμμα, δεν ανήκει ούτε στη Δεξιά ούτε στην Αριστερά.
Γιατί κατά βάθος Δεξιά δεν είναι τίποτα άλλο από μια φιλοδοξία να διατηρηθεί μια άδικη οικονομική οργάνωση ενώ η Αριστερά δεν είναι άλλο από την επιθυμία της ανατροπής συνθέμελης μιας οικονομικής οργανώσεως, αδιαφορώντας αν με την ανατροπή αυτή θα παραμερισθούν και χρήσιμα πράγματα.
Τα πολιτικά κόμματα μπορούν να εξαφανιστούν. Κανείς δεν εγεννήθη με την ιδιότητα του μέλους κάποιου κόμματος. Όλοι αντιθέτως γεννώνται σαν μέλη μιας οικογένειας. Όλοι είμαστε
κάτοικοι του ίδιου τόπου, όλοι μοχθούμε στη λειτουργία ενός επαγγέλματος. Τότε, αν αυτός (ο κοινός τόπος) αποτελεί φυσική μας ενότητα, αν η οικογένεια είναι το κύτταρο της κοινωνικής συμβιώσεως και οι συντεχνίες είναι οι πραγματικότητα μέσα στην οποία ζούμε, τότε γιατί θα πρέπει να εξαρτώμεθα από εκείνο το μεσολαβητικό και ολέθριο μέσον όπως είναι τα πολιτικά κόμματα που με τη δικαιολογία πως μας ενώνουν σε τεχνητές ομάδες, στην ουσία διαιρούν κι εμάς και την αυθεντική πραγματικότητα.



(Από το βιβλίο "Λόγοι Μάχης", εκδ. Ελεύθερη Σκέψις)