-Όχι, μα είναι πλούσιος...
-Και λοιπόν;
-Οι πλούσιοι είναι χρηματοκιβώτια...
-Και λοιπόν;
-Σκέφτονται "χρηματοκιβωτιακά"... το μόνο που θέλουν είναι να 'ναι όλο και πιο χοντροί, όλο και πιο θωρακισμένοι, όλο
και πιο άτρωτοι... για τα υπόλοιπα σκορδοκαΐλα τους! Πιο χοντροί κι απ'τους χοντρούς, πιο ματσωμένοι απ΄τους ματσωμένους, πιο σκληροί από
τα επιχρωμιωμένα καβούκια όλων μαζί των τανκ όλων των πιθανών στρατών!... Ιδού το ιδανικό! Ιδού τι τους ενδιφέρει! Όλοι αυτοί που 'ρχονται να τους μιλήσουν είναι ισάριθμοι ύποπτοι σπασαρχίδες! Κάτι σαν κατακλέφτες... Πλουτωρύχοι!
(Από το βιβλίο του "Συνομιλίες με τον Καθηγητή Υ", εκδ. Εστία)
Ο Φερδινάνδος Σελίν με την Ευγενή του σκέψη, αποτελεί το πνευματικό αντίστροφο του Ζαν-Πώλ Σάρτρ και του "θα φτύσω στους τάφους σας".
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ πρώτος τιμά τους Προγόνους και επιθυμει ανάσταση "νεκρών" δηλαδή επαναφορά της τότε αστικής Γαλλίας και Δυτικής Ευρώπης στην ένδοξη εποχή του Φασισμού.
Ο δεύτερος εν αντιθέσει, φτύνει τους Προγόνους και προσδοκά την καύση των λειψάνων τους στην πυρά, στον κλίβανο των μεταπολεμικών νεκροτομείων της "ισότητος" και της"ελευθερίας".
Εάν κάποιοι "κουλτουρέ" υπερηφανεύονται (!) για τον Σάρτρ, τότε κάθε Εθνικοσοσιαλιστής οφείλει να αντιληφθεί τουλάχιστον, την τεράστια αξία του Σελίν και του μετα-Φασιστικού νιχιλισμού του, σαν να έβλεπε τί έρχεται όντας όμως ανήμπορος να πράξει.
Αμφότεροι μέγιστοι νιχιλιστές, ο ένας υπεραγαπά την Ευρώπη την γνήσια και την ατόφια, ο άλλος την μισεί.
Ο Σελίν θα αυτοκτονούσε σαν Ντομινίκ Βεννέρ, ψάχνοντας μία ύστατη ηρωική πράξη στον σημερινό σάπιο κόσμο. Ο "άλλος", ο Σάρτρ θα χαιρόταν ορμώμενος με πλήθος σοσιαλ-μηδενιστών κραυγάζοντας για "ανοικτά σύνορα" και "ισότητα".
Η σύγκρισις αυτή των δύο είναι ανατριχιαστικώς αντιθετική.