Αρχαίο Πνεύμα

Αρχαίο πνεύμα, αθάνατο

Φωλιάζει στην καρδιά μου

Ύμνο φωνάζω δυνατά

στου δάσους το σκοτάδι

Και με τ’ Αστέρι της Αυγής

Φωτίζω την ψυχή μου

Που μαύρη την κατάντησαν

Ρακένδυτα κοράκια...

Κι ένα τραγούδι με καλεί

Απ’ τον αυλό του Πάνα

Του τραγοπόδαρου θεού

Τ’ όμορφου κερασφόρου

Να πιώ κρασί σου Κύρη μου

Υιέ της Περσεφόνης

Και να μεθώ αέναα

Μακριά απ’ τους ανθρώπους.