(Άτιτλο ποίημα νο.2 του Dr Joseph Goebbels από την νουβέλα του «Michael».)

Σε ονειρεύτηκα
Είχες ξαπλώσει πλάι μου,
Το χλωμό φεγγάρι παιχνίδιζε γύρω από το αριστερό σου χέρι.
Χέρι λευκό σαν το χιόνι.
Το δεξί σου χέρι, ακουμπισμένο πάνω στη καρδία σου,
Ανεβοκατέβαινε μαζί με το στήθος σου.
Και καθώς ήμουν εκεί ξαπλωμένος, αγωνιζόμενος μαζί σου,
Σε άκουσα
Απεγνωσμένα να καλείς το όνομά μου,
Πολύ απαλά, σαν να έκανες μια παράκληση,
Κι ένα αίσθημα πόνου με κατέλαβε
Μελαγχολία μαζί με έκσταση και οδύνη.
Σαν να με είχες επικαλεστεί, σηκώθηκα,
Γονάτισα μπροστά στο κρεβάτι σου,
Έθαψα το κεφάλι μου μέσα στα στήθη σου
Και φίλησα το λευκό σου χέρι.