Little Black Angel

(for Geo C.)

Ladytron covering Death in June.

Lyrics:

My little black angel as years roll by
I want you to fly with your wings held high
I want you to live by the justice code
I want you to burn down freedom's road

Περί εξαφάνισης των ασθενέστερων.

Οι νόμοι που επικρατούν στη Φύση και ρυθμίζουν τις σχέσεις, αλλά και την τύχη, όλων των έμβιων οργανισμών (από τους ιούς μέχρι τα φυτά, και από τα σκουλήκια έως τα πρωτεύοντα), έχουν άμεση εφαρμογή και λειτουργικότητα και στις ανθρώπινες κοινωνίες. Τόσο μεταξύ των ατόμων που τις αποτελούν όσο και μεταξύ των ομάδων/συνόλων τα οποία σχηματίζονται από τα μέλη τους.
Ένα ορισμένο πληθυσμιακό σύνολο, επομένως, (φυλή, έθνος, τάξη, συντεχνία κτλ) το οποίο δεν ενδιαφέρεται για τη συνέχιση της υπάρξεώς του σημαίνει πως έχει χάσει το βασικό ένστικτο της αυτοσυντήρησης. Το σύνολο αυτό,

Ακέφαλη Αντίσταση

Leaderless Resistance: Ένα κείμενο του Louis Beam το οποίο εξέδωσε το 1983 και αναφέρεται σε στρατηγικές αντίστασης οι οποίες μπορούν να εφαρμοστούν είτε από μικρές, ανεξάρτητες ομάδες, είτε από μεμονωμένα άτομα. 

Ο παρακάτω σύνδεσμος παραπέμπει στο κείμενο, σε μορφή pdf, στην Αγγλική γλώσσα.

https://www.researchgate.net/publication/233097025_'Leadeπrless_resistance'

Δύναμη και Ομορφιά

“Αρχικά υπήρχε μόνο η Δύναμη και η Ομορφιά, αλλά οι άσχημοι και αδύναμοι, για να ισορροπήσουν, ανακάλυψαν τη δικαιοσύνη. Η κρύα και άψυχη δειλία του ανθρώπινου φόβου, τελικά καταφέρνει να θριαμβεύσει επί της υγιούς και πρωτόγονης Αδικίας. Μιας ενστικτώδουςκαι έμψυχης Αδικίας που ήταν μόνο Δύναμη και Ομορφιά, Νιάτα και Θάρρος. 

Η πρόοδος (;) και ο πολιτισμός (;), η θρησκεία (;) και το

Ο "Θεϊκός Δημοκράτης".

Η θεοποίηση ενός Ιουδαίου! Ο ¨Θεϊκός Δημοκράτης¨ εξετελέσθη επί της κρατικής αγχόνης διότι οι Άρχοντες της Αυτοκρατορικής Ρώμης ήσαν πιο ισχυροί άνδρες από εκείνον. Η δύναμή η δική του μαζί με αυτή των ακολούθων του δεν ήταν ίση με εκείνη των δικαστών του. Πέθανε ως μια αβυσσαλέα αποτυχία. Ένας Απελευθερωτής ο οποίος

Ο Max Stirner περί Ελευθερίας.

"Ο πραγματικά ελεύθερος άνθρωπος δεν βασίζεται στο μέλλον, σε ένα αντικείμενο δηλαδή προσμονής. Βασίζεται στο παρόν, δηλαδή στο υπαρκτό και το πραγματικό. (...)
Ελευθέρωσε τον εαυτό σου όσο περισσότερο

Τα Άσματα του Μαλντορόρ

(...) Μη βρίσκοντας όμως εκείνο που γύρευα, σήκωσα ακόμη πιο ψηλά το τρομαγμένο μάτι μου, κι ακόμη πιο ψηλά, ώσπου διέκρινα ένα θρόνο, που ήταν φτιαγμένος από περιττώματα ανθρώπινα και χρυσάφι, κι όπου θρονιαζότανε με μιά ηλίθια υπεροψία, το τυλιγμένο κορμί, μ' ένα σάβανο καμωμένο από άπλυτα σεντόνια νοσοκομείου, εκείνου που έχει αυτοτιτλοφορηθεί Δημιουργός! Στο χέρι του κρατούσε τον κορμό ενός πεθαμένου. Πρώτα καταβρόχθιζε το κεφάλι,

Ο Max Stirner περί Εγωισμού.

"Χιλιετίες πολιτισμού συσκότισαν το τι είστε πραγματικά. Σας έκαναν να πιστεύετε πως δεν είστε εγωιστές, αλλά ότι η κλίση σας είναι να είστε "καλοί άνθρωποι". Αποτινάξτε αυτό από πάνω σας! Μην αναζητάτε την ελευθερία, που σας αποστερεί ακριβώς τον εαυτό σας, μέσω της "άρνησης του εαυτού". Αναζητήστε τον πραγματικό σας εαυτό, γίνετε εγωιστές. Γίνετε ο καθένας, ένα πανίσχυρο εγώ. Ή σαφέστερα:

Αντιανθρώπινη Προπαγάνδα

Lyrics:

Το Δίκαιον της Ισχύος.

Ο κόσμος αναμένει τον ερχομό Ισχυρών Ανδρών, Μεγάλων Καταστροφέων. Καταστροφέων καθετί αχρείου. Αγγέλους Θανάτου!

(...) Η γενναιότητα περικλείει κάθε αρετή. Η ταπεινότητα είναι εγκληματική. Δεν πρέπει να επιτρέπεται ουδεμία νίκη σε αυτόν ο οποίος φοβάται να ρισκάρει τη ζωή του. (…) Επομένως, εάν θέλεις να κατακτήσεις Δόξα, Τιμή, Ισχύ, και Φήμη οφείλεις να είσαι πρακτικός, βλοσυρός, ψύχραιμος και ανηλεής. Πρέπει να οδεύεις προς την επιτυχία πατώντας επί των κεφαλών των εχθρών σου. Η ήττα τους είναι η δύναμή σου. Η πτώση τους, η εξύψωσή σου. Μόνον οι Ισχυροί μπορούν να είναι ελεύθεροι, και η Ισχύς δεν έχει καμία ηθική.

(...) Δεν είναι προτιμότερο να εξαφανισθεί κανείς από το να γίνει σκλάβος; Το «Ελευθερία ή Θάνατος» ΔΕΝ είναι μια κενή νοήματος φράση. Όχι! Εμπεριέχει τρομακτική σημασία για εκείνους

Οι Αλήτες του Πνεύματος

"Και αυτοί - οι αλήτες του Πνεύματος - σπάσανε τα τζάμια των παραθύρων και ξεχύθηκαν αχαλίνωτα ορμώμενοι από τη βέβηλη ελευθερία των χωραφιών, εκεί όπου η γιορταστική φύση συνθέτει τραγούδια για τη ζωή, εκεί που τα χρυσαφένια σπαρτά λαμπυρίζουν, χορεύοντας στον άνεμο, με τον ήλιο να τα φιλάει. Αυτοί - οι ανατροπείς - από κείνη τη μέρα και ύστερα αυτοανακηρύχθηκαν ληστές. Συνεπαρμένοι από την ξελογιάστρα γοητεία της κατακτημένης ελευθερίας ήταν σχεδόν έτοιμοι να ξαπλώσουν κάτω για να ξεκουραστούν, όταν ο συμβολικός ψίθυρος που βγαίνει από τις πρασινίζουσες πηγές τούς καλούσε ακόμα, πιο μακριά, πιο ψηλά!»



Από το βιβλίο "Ο Ιππότης του Μηδενός, Renzo Novatore", εκδ. Διάδοση.

(Έπειτα από γνωστοποίηση του Συναγωνιστή Hirō Onoda.)

Θρησκεία του Αίματος

Αυτοί πάντως πολέμησαν...

(του Ezra Pound)

IV


Αυτοί πάντως πολέμησαν,
και μερικοί πιστεύοντας,
pro domo, παντως…


Άλλοι πρόθυμοι για τα όπλα,
άλλοι για περιπέτεια,
άλλοι απ’ το φόβο της αδυναμίας,
άλλοι απ’ το φόβο της αποδοκιμασίας,
άλλοι από αγάπη για τη σφαγή, στη φαντασία,
μαθαίνοντας αργότερα…
άλλοι με φόβο, μαθαίνοντας την αγάπη της σφαγής∙


Μερικοί έπεσαν, pro patria,
non «dulce» non «et decor»…
βούτηξαν ως τα μάτια μέσα στην κόλαση
πιστεύοντας στα ψέμματα των γέρων, ύστερα δυσπιστώντας
επέστρεψαν στην πατρίδα, επέστρεψαν σ’ ένα ψέμμα,
επέστρεψαν σε αμέτρητες απάτες,
επέστρεψαν σε παλιά ψέμματα και νέους εξευτελισμούς∙
τοκογλυφία πωρωμένη και πανάρχαια
και στις δημόσιες θέσεις συκοφάντες.


Τόλμη όσο ποτέ άλλοτε, σπατάλη όσο ποτέ άλλοτε.
Νέο αίμα κι ευγενικό αίμα,
ρόδινα μάγουλα, κι ωραία σώματα∙
σθένος όσο ποτέ άλλοτε


ειλικρίνεια όσο ποτέ άλλοτε,
απογοητεύσεις ανείπωτες στο παρελθόν,
υστερίες, εξομολογήσεις χαρακωμάτων,
καγχασμός μέσα από νεκρές κοιλιές.



V


Πέθαναν μυριάδες,
Κι ανάμεσα τους, οι καλύτεροι,
Για μια φαφούτα γριά σκύλα,
Για ένα μπαλωμένο πολιτισμό,


Γοητεία, χαμόγελο στο ευγενικό στόμα,
Γοργή ματιά που χάθηκε κάτω απ’ της γης το βλέφαρο,


Για δύο γκρόσες σπασμένα αγάλματα,
για μερικές χιλιάδες στραπατσαρισμένα βιβλία.

I Have a Rendezvous with Death

(by Alan Seeger)


I have a rendezvous with Death

At some disputed barricade,

When Spring comes back with rustling shade

And apple-blossoms fill the air—

I have a rendezvous with Death

When Spring brings back blue days and fair.



It may be he shall take my hand

And lead me into his dark land

And close my eyes and quench my breath—

It may be I shall pass him still.

I have a rendezvous with Death

On some scarred slope of battered hill,

When Spring comes round again this year

And the first meadow-flowers appear.



God knows 'twere better to be deep

Pillowed in silk and scented down,

Where Love throbs out in blissful sleep,

Pulse nigh to pulse, and breath to breath,

Where hushed awakenings are dear ...

But I've a rendezvous with Death

At midnight in some flaming town,

When Spring trips north again this year,

And I to my pledged word am true,

I shall not fail that rendezvous.

Ο Εθνικός μυστικισμός του Corneliu Codreanu.

Ακριβώς όπως ο στόχος του χριστιανικού μυστικισμού είναι η έκσταση και η επαφή του ατόμου με το θεό μέσω ενός άλματος από την ανθρώπινη προς τη θεία φύση, έτσι και ο εθνικός μυστικισμός δεν είναι τίποτε άλλο παρά η επαφή του ατόμου και του λαού με την ψυχή της φυλής του μέσω του

O Robert Brasillach για το Δίκαιο.

Δεν νοιαζόμαστε για τους εαυτούς μας σε αυτήν την αβεβαιότητα της αυγής που το τσουχτερό κρύο παγώνει τα δάχτυλα, ώστε να εγκαταλείψουμε τον αγώνα ή να μετανιώσουμε. Νοιαζόμαστε, περισσότερο από ποτέ, να παραμείνουμε πιστοί σε αυτό που υπήρξε το Δίκαιο, και που συνεχίζει να παραμένει ακόμη. Και το Δίκαιο δεν βρίσκεται

Ο Ιούλιος Έβολα για την πρωταρχική φύση της Αριστοκρατίας.

Ο Ινδοάριος πολιτισμός αποτελεί χαρακτηριστικό δείγμα μιας από τις πιο τέλειες εφαρμογές των αρχών της Αριστοκρατίας. Σε αυτόν τον πολιτισμό, η τάξη των brahmana δεν ήταν στην κορυφή της κοινωνικής ιεραρχίας λόγω της υλικής δύναμης ή του πλούτου της ή λόγω της ιερατικής της οργάνωσης. Μόνο η θυσιαστήρια τελετουργία, η οποία ήταν προνόμιό της, προσδιόριζε την ανώτερη θέση της σε σχέση με τις άλλες τάξεις.
(...) Το μεγαλείο μιας τάξης προσδιοριζόταν από τη δυσκολία και τη χρησιμότητα των λειτουργιών που επιτελούσε. Στον κόσμο της παράδοσης, τίποτα δεν εκτιμιόταν περισσότερο από τις πνευματικές επιρροές που η τελετουργία μπορούσε να ενεργοποιήσει μέσω των αναγκαίων δράσεων. Τίποτα δε

Ο Alain de Benoist για τον αντικομμουνισμό.

Δεν είμεθα πρωταρχικώς αντικομμουνιστές. Ο αντικομμουνισμός μας είναι δευτερογενής. Απορρέει φυσιολογικώς και λογικώς, από τον αντί-εξισωτισμό μας. Υπάρχουν τρία μεγάλα ρεύματα μεταξύ εκείνων, τα οποία με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, καταγγέλουν τον εξισωτισμό: 

1) Αυτά που αντιτίθενται στον κομμουνισμό. 

2) Αυτά που αντιτίθενται στον φιλελευθερισμό ως γεννήσαντα τον προηγούμενο και 

3) Αυτά που αντιτίθενται το ίδιο και στον ιουδαιοχριστιανισμό, ως θεμελιωτή του κοινού υποστρώματος, από όπου προέρχονται με κοσμική πλέον μορφή, οι άλλοι δύο. 

Ανήκομεν βεβαίως εις την τρίτη κατηγορία: αυτήν των συνεπών αντι-εξισωτιστών! Όταν συγκρίνωμε

Ακροδεξιά: Η γάγγραινα του Εθνικοσοσιαλισμού.

(Αποσπάσματα από συνέντευξη του Μιγκέλ Σερράνο σχετικά με τον εθνικισμό και την ακροδεξιά)


Ερ.:Πώς μπορεί ο εθνικισμός να είναι επιβλαβής;

Σερράνο: Λόγω ιμπεριαλιστικής ιδεοληψίας για δημιουργία Αυτοκρατορίας, στην οποία όμως, θέτοντας αλλόφυλους λαούς υπό την διακυβέρνησή σου, καταστρέφεις συνειδητ'α τη φυλή σου και, άρα, την ίδια σου την ύπαρξη!

(...)

Ερ.: Ωστόσο έχει επικρατήσει η εικόνα σε πολλούς , ότι ο εθνικισμός είναι εναντίον του Συστήματος. Πώς θα μπορούσαμε να μεταπείσουμε κάποιον για αυτό;

Σερράνο: Ιστορικά, οι μεγαλύτερες εθνικές συμφορές έχουν λάβει χώρα κατά τη διάρκεια ακροδεξιών και εθνικιστικών κυβερνήσεων. Ωστόσο, είναι ανούσιο να σπαταλίεται η ενέργειά σας για να μεταπείσετε κάποιον. Όλοι αυτοί οι ακροδεξιοί, νεοφασίστές ή εθνικιστές, είναι καιροσκόποι και μάλιστα πολύ χειρότεροι από εκείνους τους πολιτικάντηδες των αστικών ή αριστερών κομμάτων διότι όταν βρεθούν εντός του κοινοβουλιόυ, θα απολάυσουν όλα τα προνόμια, μισθούς, κρατικές χορηγίες και συντάξεις, ενώ θα αναπτύξουν περισσότερο την οικογενειοκρατία, βάζοντας τις γυναίκες τους, τις

Ο Αγώνας Ιδεών και ο Ηρωικός Άνθρωπος.

Πουθενά δεν φαίνεται περισσότερο η υπερηφάνεια του ηρωικού ανθρώπου, παρά εις τον τρόπον που διεξάγει τους λεγομένους αγώνας ιδεών. Δεν αποβλέπει ποτέ εις το να νικήσει. Τι θα ειπή να νικήση; Να δεχθούν τας απόψεις του; Συμφορά! Ο ίδιος ξέρει τι του εστοίχισεν ώς που να καταλήξει εις αυτάς. Τι τόλμη εχρειάσθη, τι εσωτερικήν ωρίμανσιν προυποθέτει. Έτσι ανησυχεί μάλλον παρά ποθεί εκείνον που θα τας δεχθή κατ'επιταγήν ή ως προϊόν μιας συντόμου συζητήσεως. 

Δια να αποκτήσει μήπως οπαδούς; Είναι αληθές, ότι πολλοί αισθάνονται την ανάνγκην να κάνουν προπαγάνδαν δια τας ιδέας των, σαν να φοβούνται, ότι δεν είναι ορθαί, αν δεν τας ανεγνώριζαν και

Οι Κάστες στη φεουδαρχική Ιαπωνία.

(...) Ο Ιεγιάσου προετοιμαζόταν τώρα να ξεκινήσει την κοπιαστική κατασκευή ενός κρατικού ιστού που θα εξασφάλιζε στον οίκο του μακραίωνη κυριαρχία και στον ιαπωνικό λαό την ευτυχία μιας, κατά την ανθρώπινη λογική, αιώνιας ειρήνης.

Ο Ιεγιάσου χώρισε τα 30.000.000 του λαού του σε πέντε κάστες. Μπροστά από τη μεγάλη μάζα του λαού (Heimin) έβαλε την αριστοκρατία. Το πόση σημασία έδινε στην αγροτιά το αναγνωρίζει κανείς από το γεγονός ότι στη δεύτερη κάστα όρισε τους αγρότες. Ακολουθούσαν οι συνασπισμένοι σε συντεχνίες (Za) χειρώνακτες  και μόλις στην τέταρτη θέση βρίσκονταν οι καταφρονημένοι από την

Ο Friedrich Nietzsche για την αγέλη.

Το αγελαίο ένστικτο συνεπώς -μια δύναμη που έχει γίνει τώρα κυρίαρχη- είναι κάτι θεμελιωδώς διαφορετικό από το ένστικτο μιας αριστοκρατικής κοινωνίας. Και η αξία των μονάδων καθορίζει την αξία του συνόλου... Ολόκληρη η κοινωνιολογία μας απλώς δεν γνωρίζει άλλο ένστικτο από εκείνο της αγέλης δηλαδή του συνόλου των μηδενικών -όπου κάθε μηδενικό έχει "ίσα δικαιώματα", όπου είναι κάτι ενάρετο να είσαι μηδενικό...
(...)
Ολόκληρη η ηθική της Ευρώπης βασιζέται στο όφελος για την αγέλη. Η θλίψη όλων των ανώτερων σπανιότερων ατόμων έγκειται σε αυτό, δηλαδή ότι κάθετί που τους διακρίνει έρχεται στη συνείδηση τους συνοδευόμενο από ένα αίσθημα μείωσης και δυσφήμισης. Τα ισχυρά σημεία του τωρινού ανθρώπου είναι οι αιτίες πεσιμιστικού σκοτεινιάσματος: οι μέτριοι είναι, όπως και η αγέλη, δίχως πολλά ερωτήματα και συνείδηση -ευδιάθετοι.





Απο το βιβλίο του "Η Θέληση για Δύναμη", εκδ. Πανοπτικόν.

Για τη Μαύρη Σημαία και τους Συντρόφους μου!

Μου γράφει ακόμα ο Ανρί Π.: "Όταν θα ξανάλθουν οι μέρες της ειρήνης, δεν θα πολεμήσω παρά για δύο μόνον πράγματα: την Μαύρη Σημαία και τους Συντρόφους μου. Τότε περισσότερο από ποτέ θα πρέπει να ξαναθυμηθούμε 

Let hawks clean their bones...

  Eternal Champion - The last king of Pictdom

Ο Σαρλ Μωρράς για το Χρυσό και το Αίμα.

Ω! Ας χρησιμοποιήσει γρήγορα η Διανόησις όσες δυνάμεις της απέμειναν! Ας λάβει μέρος! Ας αποφασίσει και ας διαλέξει ανάμεσα στον Τοκογλύφο και τον Πρίγκηπα, ανάμεσα στην Οικονομία και το Σπαθί!

(...) Ο Χρυσός, διαιρετός επ' άπειρον, είναι επίσης και μέγας γεννήτωρ διαιρέσεως. Καμιά πατρίδα δεν του αντιστάθηκε. Δεν παραγνωρίζω βέβαια καθόλου τη χρησιμότητα του πλούτου για το άτομο. Το συμφέρον του σκεπτόμενου ανθρώπου μπορεί να είναι η κτήσις μεγάλης ποσότητας χρυσού, αλλά το συμφέρον της σκέψεως είναι

Ο Maurice Barres για τους πολιτικούς στόχους.

Η Οργάνωσή μας δρα πολύ σοφά απέχοντας από την επιδίωξη πολιτικών στόχων. Τροποποίηση του Συντάγματος; Εδραίωση μιας πιο ισχυρής εκτελεστικής εξουσίας στη Δημοκρατία; Οι αρχές μας αλλά και ο σκοπός στον οποίο είμαστε ταγμένοι δεν μας επιτρέπουν καθόλου στο να αποβλέπουμε σε τέτοιους στόχους. Ας περιορίσουμε λοιπόν την πολιτική μας δράση εντός της παραγράφου 2, του άρθρου 3 των κανονισμών μας και ας αρκεστούμε ως εκ τούτου, στο να 

Ο Ιούλιος Έβολα για τον αντιαστό, νέο Άνθρωπο

...Υποτίμηση και απέχθεια λοιπόν, για τον αστικό μύθο της "ασφάλειας" της μικρής ζωής, της καθορισμένης, της "καθωσπρεπιστικής", της "εξημερωμένης" και της "ηθικοποιημένης". 

(...) Οι άνθρωποι της νέας παράταξης θα είναι βεβαίως αντιαστοί, μα διαμέσου της ανώτερης αντίληψης, ηρωικής και αριστοκρατικής της ύπαρξης, θα είναι αντιαστοί διότι αντιπαθούν την εύκολη ζωή, αντιαστοί διότι θα ακολουθήσουν όχι αυτούς που υπόσχονται υλικά πλεονεκτήματα αλλά αυτούς που απαιτούν τα πάντα από τους εαυτούς τους, αντιαστοί, εν τέλη, 

Εν τούτοις προσπάθησα

Λέγουν ότι τον Θανάτον όπως και τον Ήλιο, κανένας δεν μπορεί να αντικρίσει κατάματα.
Εν τούτοις προσπάθησα...

Ρομπέρ Μπραζιγιάκ

Δέσποινα των αισθήσεων.

(του Sun Knight)

Νόμιζα πως θα την αντίκρυζα Βαλκυρία στην τελευταία μάχη των ουρανών και απρόσμενα τη συνάντησα νεαρή κυρία σε ένα κοινότυπο γραφείο στη γη. Ωραία και προσεκτική, έξυπνη κι ευγενική, καλλιεργημένη και θηλυκή. Όταν την αναγνώρισα, ασυναίσθητα αναθεώρησα την μεταφυσική του έρωτα και των φύλων και αποκήρυξα τις αιτιολογημένες διδαχές του Σοπεγχάουερ γιά τις γυναίκες. Κεραυνόπληκτος, απαρνήθηκα το πνευματικό δισκοπότηρο και ζήτησα έλεος στον μόνο αληθινό κόσμο των αισθήσεων.

Αχ!... ωραία κυρία δίχως έλεος... Τι δεν θα έκανα γιά να

I see old glory in Black Arts...

"Mystic passage in saveland

I see old glory in Black Arts"