Αξίζει τώρα να προσθέσουμε την παρατήρηση, ότι το ίδιο το σύστημα το σταθεροποιημένο πλέον στη Δύση με την έλευση των Δημοκρατικών, επιβάλλει εξ’αρχής την υποβάθμιση της άρχουσας τάξης. Πράγματι, η πλειοψηφία, ελεύθερη από οποιονδήποτε περιορισμό και ποιοτικό έλεγχο, δεν μπορεί παρά να βρίσκεται από την πλευρά των πιο χαμηλών κοινωνικών στρωμάτων.
Για να προσελκύσει τη συμπάθειά τους, το σύστημα, και για να έλθουν στην εξουσία από της ψήφους των οι αντιπρόσωποί του, θα χρειάζεται να μιλά τη γλώσσα, τη μοναδική που πλέον αυτά τα κατώτερα στρώματα αντιλαμβάνονται, να θέτει σε πρώτο επίπεδο τα πρωτεύοντα συμφέροντά τους, που είναι φυσικά και τα πιο χονδροειδή, υλικά και απατηλά, υποσχόμενοι πάντοτε οι εκπρόσωποι του συστήματος και ποτέ απαιτώντας.
Έτσι κάθε Δημοκρατία, είναι και από την ίδια της την έννοια, ένα σχολείο ανηθικότητας, μια προσβολή προς την αξιοπρέπεια, εσωτερική σταθερότητα, τις πρέπουσες σε μια αληθινή πολιτική τάξη.
(Από το βιβλίο του "Προσανατολισμοί", εκδ. Λόγχη.)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου