(Χαγκακούρε, Βιβλίο 1ο, διδαχή 2η)
Αναζητώντας το νόημα του μπουσίντο (bu-shi-do) – τον αληθινό δρόμο του Σαμουράι – τον βρήκα στο θάνατο. Στο δίλημμα μεταξύ ζωής και θανάτου διάλεξε δίχως δεύτερη σκέψη το θάνατο. Ατσαλώνεις τον εαυτό σου και προχωράς μπροστά.(...) 'Oταν φτάνει η στιγμή που πρέπει να διαλέξεις μεταξύ ζωής και θανάτου, δεν έχεις χρόνο να σκεφτείς αν πέτυχες το στόχο σου.
Όλοι οι άνθρωποι προτιμούν τη ζωή και ως εκ τούτου πάντα μπορούν να βρούν λόγους για να παραμείνουν ζωντανοί. Εάν επιλέξεις να ζήσεις, μολονότι σκόπευες να πεθάνεις, αυτό είναι δειλία. Η διαχωριστική γραμμή μεταξύ θανάτου και ζωής είναι λεπτή. Εάν πεθάνεις ενώ είχες
κατά νου να ζήσεις, αυτό μπορεί να θεωρηθεί μάταιος θάνατος, ή ακόμα και τρέλα. Αυτό σημαίνει να είσαι πραγματικός τιμητής του μπουσίντο.
κατά νου να ζήσεις, αυτό μπορεί να θεωρηθεί μάταιος θάνατος, ή ακόμα και τρέλα. Αυτό σημαίνει να είσαι πραγματικός τιμητής του μπουσίντο.
Εάν βιώνεις το θάνατό σου κάθε μέρα, κάθε αυγή και απόβραδο του βιού σου, είναι σαν να είσαι εσαεί νεκρός. Έτσι αποκτάς εκείνη την αίσθηση που σου επιτρέπει να εκπορεύεσαι το δρόμο του μπουσίντο και να εκπληρώνεις το καθήκον σου προς τον άρχοντα και τον τόπο σου σε όλη σου τη ζωή χωρίς να σφάλεις.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου